26 Temmuz 2015 Pazar

Türkçe Yer Adları




"Şurası iyi bilinmelidir ki günümüz insanlarının anlam veremedikleri her isim 
Rumca veya Yunanca değildir."
Prof.Dr.Necati Demir



"Ordu ilinin M.Ö. 400 yılından önce şehir merkezinin 5 kilometre dışında olan halk arasında Bozukkale olarak bilinen bölgede 'Kotyora' (Kut Yöresi) adıyla kurulduğu, Kut Türklerinin M.Ö.2500-2400 yıllarında Hazar Gölü çevresinde otururken batıya göçen ve Türkçe konuşan bir kavim olduğu, Kut kavminin Türk kökenli olduğu, ünlü Sümerolog Prof. Dr. Benna Landsberger, 1937'de yapılan Tarih Kurultayı'nda Atatürk'ün huzurunda bizzat söylendiği ve pek çok bilim adamı Kut Türklerinin kullandığı dilin Ural-Altay dillerinin bir parçası olduğu..." "Karadeniz Bölgesi’nde adına mana verilemeyen her yerleşim yerinin adı Rumca'da, Ermenice'de aranmaktadır. Oysa Ünye ismi Hun Türklerinin mirasıdır" Prof.Dr.Necati Demir 



Truva, Turova - Turoba olarak Türkçedir ve buradaki Scamander Nehrinin adı Saka'dan gelir, ki Truvalılar kendilerine Teucer derdi.
Milet'in eski adı olan Milawanda Luvice'dir, Hellenler Miletos demiştir.
Friglerin başkenti Gordion/Gordium efsanedeki gibi Kördüğüm'dür
İskenderun Körfezi'nin eski adı Issıc Sea'dır ve Kazakistan/Kırgızistan'daki Issık Gölü ile aynı adı taşır, Yunanca değil Türkçedir.
Balıkesir Hitit kaynaklarında Karasuw (kara-suv) olarak geçer, Hellenler Karisou demiştir, oradan Türkçeye Karasi/ Karesi olarak geçse de, Öz be öz Türkçedir, Karasu'dur.
En basitinden Asya, Hititlerde Asowa/Assuwa, yani herkesin kullandığı Asia, ki Türkiye Küçük Asya diye geçerdi, As Türklerinden kalmadır ve "Asların Yurdu" "Aslar Ülkesi" anlamındadır.
Küçük Menderes'in adı AStarpa'dır, ve kıyısına kurulan Efes'in eski adı Apasa/Apasas Yunanca değildir, ama Ephesos olarak değişince Türkçeye Efes olarak girmiştir.
Türkmenlerde Arşak adı ünvan olarak kullanılır ve Yunanca kesilen paralara ASAKOY diye yazılmıştır.


İskit kralının kardeşinin adı olarak geçen Carthasis, Türkçedeki Kardeşi kelimesinin ta kendisidir.
Orta Asya'daki Ceyhun (Amu Derya) nehrinin eski adı Oxus'dur ve o da öz be öz Oğuz'dan gelir.
Bunların yanında Artemis, Athena, Apollo, Leto, Hephaistos, Sabazios Yunanca değildir. Hititlerde ve Etrüsklerde de geçen Tarkan/Tarquin da Türkçedir.



Ve

Bizans adı ile ilgili:


Byzantion ismi G. Curtius‟a (1879, 291) göre, Βπδα-λη-; Βπδα-ελη- kökünden türemiş olup „kartal yuvası‟ anlamına gelmektedir (ayrıca bk. L. Grasberger 1888, 110; 278).


Pape-Benseler (1863-1870, 232b), Byzantion‟un isminin „su yurdu/ülkesi‟ anlamı içerdiğini iddia eder. K. Ostir‟e (1929, 23 vdd) göre ise Byzantion adı, Hint-Avrupa kökenli dil grubuna ait değildir. Pre-Trakya kökenli olup, βπδ- kökünden türemiştir. Su ile ilişkilidir. Bu durum benzer şeklilde Βύδε, βπδία, Βύδεξεο, Βαξβύδεο örneklerinde de görülmektedir.


K. Ostir‟i izleyen N. Zupanić (1939, 337) ise, Byzantion isminin Kafkas ya da Etrüsk kökenli olduğunu düşünerek, Βπδάληηνλ‟un „su kenti‟ anlamına geldiğini ileri sürmüştür. W. Kubitschek (19702, col. 1127); W. Tomaschek (19702, col. 1158) ve J. Miller‟e (19702, col. 1158) göre de Byzas ve Byzantion isimleri, Βύδεο, Βύδνο, Βαξβύδεο gibi Trakya kökenlidir. P. Kretschmer (1935, 217 vd.) ise, Byzantion ismini gerek etimolojik gerekse filolojik bakımdan açıklamaya çalışırken, kelimenin sonuna getirilen –ηνλ son eki ihtiva eden isimlerin iyelik/mülkiyete işaret ettiğini ifade etmiştir.


Benzer örneklere Phrygia Bölgesi‟ndeki yer adlarında [Μίδαο‟tan Μηδάηνλ; Γόξδηνο‟tan Γνξδίεηνλ; Μάλεο‟ten Μαλήζηνλ; Γαζθπινο‟tan Γαζθύιεηνλ etc.] rastlandığını belirtmiştir.


Yazar (1934-1935; 385; 1935, 217) ayrıca Hellenler tarafından Byzas, Byzant şeklinde okunan, Illyria‟lıların Beuzas- Beuzant isimlerinden türetilmiş Byzantion isminin Illyria ve Trakya öğeleri içerdiğini ileri sürmüştür. Zira Βπδ- hem Illyria hem de Trakyalılar tarafından kullanılan bir isim köküydü (ayrıca bk. Etym. Magn. s.v. Βπδάληηνλ=Byzantion; s.v. Βύδαληεο=Byzantes). 


Bu bakımdan İÖ. VII. yüzyılın ilk yarısında buraya yerleşen Dor kolonistlerin kentin yerel ismini Hellence‟ye uyarlayarak Byzantion şeklinde kullandıklarını belirtmiştir. Bu durum E. Schwyzer (1939, 66; 526); H. Krahe (1937, 287 dn. 20) ve F. v. Duhn (1939, 3) tarafından kabul görmüştür. Daha detaylı bilgi için ayrıca bk. Georgicas 1947, 350 vdd.; Erzen 1954, 136 vdd.


Bununla birlikte G. Semerano (1994, sv. Byzantion) ise, Byzantion adının Byzas ya da Byzia‟dan kaynaklanmadığını ileri sürmüş ve byssos‟un Sümerce kökenine kadar ulaşmıştır.


Dipnot sayfa : 10-11
İSTANBUL‟UN ANTİKÇAĞ TARiHİ - Klasik ve Hellenistik Dönemler
Prof.Dr.Murat Arslan - Akdeniz Üniversitesi





Letoon, Fethiye/Kumluova
Antik Çağda Likya’nın dini merkezi, Leto, Artemis, Apollo olarak 3'lüsüne tapınılan yer. Likya dilindeki bir yazıtta Ertemit okunmuş, bunun Artemis olduğu söylenmiştir.(Bilge Umar-Lykia) Acaba bu Temit Temir olabilir mi? Bilmiyorum ama Er, Er'dir. 



Likyalılar kendilerine Trmmise / Trmmili derdi.
"Lukiya olması gerekir, Luk-os kelimesinde Kurt kelimesi vardır " (Elşad Alili)
Leto Dişikurttur ; çocukları Artemis Ay Tanrıçası, Kurtta bir ay hayvanıdır, Apollo ise her ne kadar Işık olsa da, Güneş'te bir ışıktır ve Kurt lakabı vardır...Bu da bizi Kün-Ay ikilisine getirir.
Etrüsklerin R'asena'dan başka Tyrrhenoi / Tyrsenoi / Tyrrheni / Tyrrhenia olarak anılması ve buralardan göçmesi ve dişikurt efsanelerinin olması gibi...
Ayrıca Lidyalıların atası Manes, Türklerin Manas, Mısırlıların Menes
Europe (Avrupa) 'nın Tyros Fenike'den Girit'e kaçtığı söylenir, Girit'ten de Likya'ya geçmiştir. Leto , Teucer, Lidyalılar Girit'ten Anadolu'ya göçmüştür. Lidyalılar ile Teucerlar (Truvalılar) akrabadır. Tyr-Tur-Tar da Türk kelimesinin köküdür.


SB.



Türk onomastikasının Ön Asya yazılı kaynaklarında yer alması ve aynı adların sonralar Güney Avrupadan Güney Sibir ve Türküstana kadar geniş bölgelerde ortaya çıkması kronoloji ardıcıllık bakımından migrasyanın yönü ve çağı hakkında bilgi veriyor. Ön Asyada işlenen türkce çay, dağ ve yer-yurd adları, şahs ve boy adları buradan giden boyların etnik yaddaşında yaşamış, yeni Atayurdda yeniden işlenmiştir. 


Yazılı kaynaklar m.ö. III-I binyıllar boyu Ön Asyada Subar, Aratta, Kut, Turuk (Türk), Kumuk, Kuman, Alban, Aran, Saka, Kaspi, Ermen, Bars, Padar, Azar (Azer), Gamer, Göger, Gar­gar, Sangi-but (Zengi boyu), Kaşkay, Urmu, Kızıl-bud Kızıl boyu), Polad ve b. siyasi kurumla­rın (bölge, ülke, şehir, devlet, beylik) adını çekiyor ki, bunların ekseri Türk etnotoponimleridir.

Prof.Dr.Firudin Ağasıoğlu
PROTOTÜRK VE ATAYURDU


İskitler'den kalan Türkçe toponimler;
"... Toponyms as Ming, Palakent, Barda, Oks, Oxus, Silis, Daiks, Ausakla, Muztag and Altyntag are undoubtedly Türkic. It is possible that the list of names will Türkic be appended in the course of further research. But even now, looking at the map where the above toponyms are located , we can see that much of the Sakas and Scythians were Türkic."

A.I. Bisebaev
Ancient Türkic toponyms of Sakas and Scythians in the works of classical authors